IV. İspat
IV. İspat
Madde 261 - Bir eşin kişisel malı olduğu ispatlanmadıkça tüm malvarlığı değerleri ortaklık malı sayılır.
I-) Türk Kanunu Medenîsi:
III. Ortaklığa giren mallar
Madde 211
Karı koca, evlenme mukavelesiyle mal ortaklığı usulünü kabul edebilirler.
Bu usulde karı ve koca, mal ortaklığına giren mallara ve gelirlere şayian sahip olur ve hiç biri hissesinde müstakilen tasarruf edemez.
Teberru tarikiyle iktisab edilmiş olup ta mal ortaklığından hariç kalması teberru edenin arzusu muktezası olan yahut kanunen mahfuz mallardan addedilen mallar, ortaklığa ithal edilemez.
Karı kocanın bütün mallarına ve gelirlerine şamil olan mal ortaklığı usulüne, umumi mal ortaklığı usulü denilir.
Bir malın ortaklığa dâhil olmadığını iddia eden karı veya koca, dâvasını ispata mecburdur.
Not: Türk Medenî Kanunu’nun 261. maddesi, Türk Kanunu Medenîsi’nin 211. maddesinin son fıkrasına tekabül etmektedir.
II-) Madde Gerekçesi:
Madde İsviçre Medenî Kanununun 226 ncı maddesinden aynen alınmıştır.
Madde, eşlerin tüm mallarının, aksi kanıtlanmadıkça ortaklık mallarına dahil olduğu yönünde çürütülmesi mümkün bir karine getirmiştir. Bunun aksini iddia eden, yani malın ortaklık malı değil, kişisel mal olduğunu iddia eden kişi bunu kanıtlamakla yükümlü olacaktır. Bu kişi eşlerden birisi olabileceği gibi üçüncü kişi de olabilir.
III-) Kaynak İsviçre Medenî Kanunu:
1-) ZGB:
IV. Beweis
Art. 226
Alle Vermögenswerte gelten als Gesamtgut, solange nicht bewiesen ist, dass sie Eigengut eines Ehegatten sind.
2-) CCS:
IV. Preuve
Art. 226
Tout bien est présumé commun s’il n’est prouvé qu’il est bien propre de l’un ou de l’autre époux.