Sitemizde, siz misafirlerimize daha iyi bir web sitesi deneyimi sunabilmek için çerez kullanılmaktadır.
Ziyaretinize varsayılan ayarlar ile devam ederek çerez politikamız doğrultusunda çerez kullanımına izin vermiş oluyorsunuz.
X

Madde 309

1. Şekil

V. Ana ve babanın rızası

1. Şekil

Madde 309 - Evlât edinme, küçüğün ana ve babasının rızasını gerektirir.

Rıza, küçüğün veya ana ve babasının oturdukları yer mahkemesinde sözlü veya yazılı olarak açıklanarak tutanağa geçirilir.

Verilen rıza, evlât edinenlerin adları belirtilmemiş veya evlât edinenler henüz belirlenmemiş olsa dahi geçerlidir.

I-) Yargı Kararları:

1-) Y. 2. HD, T: 08.03.2004, E: 2004/1977, K: 2004/2815:

“… Davacı karı ve koca, torunları küçük Gamze’yi evlât edinmek için açtıkları davada husumeti boşanma sonucu velayet kendisine verilen küçük Gamze’nin babası İbrahim S.’ e yöneltmişlerdir.

Evlât edinme, küçüğün ana ve babasının rızasını gerektirir (TMK.m.309/1). O halde husumetin küçük Gamze’nin annesi olan Leyla Ö.’ e de yöneltilmesi gerekmektedir.

Bu husus gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır. ....”

II-) Türk Kanunu Medenîsi:

II. Evlâtlık için

Madde 254

Mümeyyiz olan kimse, rızası olmadıkça, evlâtlığa alınamaz. Ana babanın veya hâkimin muvafakatı alınmadıkça mahcur ile küçük, mümeyyiz bile olsalar, evlâtlığa alınamazlar.

Not: Türk Medenî Kanunu’nun 309. maddesinin 1. fıkrası kısmen, Türk Kanunu Medenîsi’nin 254. maddesinin 2. cümlesine tekabül etmektedir.

III-) Madde Gerekçesi:

Madde İsviçre Medenî Kanununun 265a maddesinden alınmıştır.

Birinci fıkra, ana ve babasının rızası alınmayan küçüğün evlât edinilemeyeceğini, yürürlükteki Kanunun 254 üncü maddesinin ikinci cümlesini kısmen karşılar şekilde hükme bağlamaktadır. İkinci fıkra, rızanın verilme şeklini düzenlemekte ve üçüncü fıkrada ise, verilen rızanın, evlât edinenlerin adları belirtilmemiş veya evlât edinenler henüz belirlenmemiş olsa dahi geçerli olacağı hükme bağlanmaktadır.

IV-) Kaynak İsviçre Medenî Kanunu:

1-) ZGB:

V. Zustimmung der Eltern

1. Form

Art. 265a

1 Die Adoption bedarf der Zustimmung des Vaters und der Mutter des Kindes.

2 Die Zustimmung ist bei der Vormundschaftsbehörde am Wohnsitz oder Aufenthaltsort der Eltern oder des Kindes mündlich oder schriftlich zu erklären und im Protokoll vorzumerken.

3 Sie ist gültig, selbst wenn die künftigen Adoptiveltern nicht genannt oder noch nicht bestimmt sind.

2-) CCS:

V. Consentement des parents

1. Forme

Art. 265a

1 L’adoption requiert le consentement du père et de la mère de l’enfant.

2 Le consentement est déclaré, par écrit ou oralement, à l’autorité tutélaire du domicile ou du lieu de séjour des parents ou de l’enfant et il doit être consigné au procès-verbal.

3 Il est valable, même s’il ne nomme pas les futurs parents adoptifs ou si ces derniers ne sont pas encore désignés.

 


Copyright © 2017 - 2024 Prof. Dr. İlhan Helvacı. Tüm hakları saklıdır.
X